အထုအဆစ္မခံရေသာေက်ာက္သားသည္ မည္သုိ႔မွ်လွပေသာ ေက်ာက္ဆစ္႐ုပ္ျဖစ္မလာႏုိင္။ ထုိ႔ အတူေဆာက္ထြင္းမခံရေသာ သစ္သားပြတ္လုံး၊ အထိမခံရေသာသစ္တုိ႔သည္ မည္သုိ႔မွ်လွပေသာ ပန္းပု႐ုပ္ျဖစ္မလာႏုိင္။ အ႐ုိက္အပုတ္မခံရေသာ ႐ႊံ႕ေျမသားသည္လည္း မည္သုိ႔မွ်အုိးေကာင္းတစ္လုံး ျဖစ္မလာႏုိင္ေပ။ ထုိကဲ့သုိ႔ပင္ အဆုံးအမ အသြန္အသင္အပဲ့အျပင္မရွိဘဲ လူေကာင္းလူေတာ္တစ္ ေယာက္ လုံးဝျဖစ္မလာႏုိင္ပါေပ။ေလာက၌ အဆုံးအမ အသြန္အသင္ အပဲ့အျပင္အသင္အၾကား လုံးဝမလုိအပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔မွာ ကိေလသာလုံးဝကင္းစင္ၿပီးျဖစ္သည့္ ဘုရားႏွင့္ ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္တုိ႔ပင္ ျဖစ္ၾကသည္။ က်န္အနာဂါမ္၊ သကဒါဂါမ္၊ ေသာတာပန္အရိယာတုိ႔သည္ပင္ ျမတ္ဗုဒၶ၏အဆုံးအမတုိ႔ကုိ မျပတ္လုိက္နာက်င့္ႀကံအား ထုတ္ေနၾကရသည္သာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပုထုဇဥ္တုိ႔သည္ကား ဆုိဖြယ္ရာမရွိၿပီ။ အဆုံးအမ အသြန္အ သင္အၿမဲလုိအပ္ေနမည္သာ ျဖစ္သည္
No comments:
Post a Comment