ဘယ္လုိေျပာေျပာ ေမတၱာမပ်က္ႏွင့္”

“ဘယ္လုိေျပာေျပာ ေမတၱာမပ်က္ႏွင့္”
ေလာကအလယ္ အသက္ရွင္ေနသူေတြအတြက္ေတာ့ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္
ေျပာၾက၊ဆုိၾကရတာပါ။ တစ္ခါတရံ ေျပာသူက ေျပာျပီးရင္ ၿပီးေရာျဖစ္သြားေပမယ့္၊
ခံရတဲ့သူဖက္က စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ၾကရပါတယ္၊ တခါတရံ ကုိယ္ကဒီအတုိင္း ေအးေအးေဆးေဆးေနေပမယ့္၊ မ်က္စိစုံမွိတ္ အထင္လဲြျပီး တုန္႔ျပန္မႈမ်ိဳးစုံကုိ
ေပးတတ္ျပန္ပါတယ္။
“ကကစူပမသုတ္”မွာ ဘုရားရွင္ ေဟာျပေတာ္မူတာကေတာ့ 。。。。
လူတခ်ဳိ႕က စကားေျပာတဲ့အခါ ေျပာသင့္တဲ့အခ်ိန္မွန္းမသိ၊ မေျပာသင့္တဲ့အခ်ိန္မွန္းမသိ ေျပာၾကလိမ့္မယ္၊
လူတခ်ဳိ႕က မွန္တာေရာ၊ မမွန္တာေရာ ေျပာၾကလိမ့္မယ္ (သူတုိ႔ခံစားရတဲ့အတုိင္း သူတုိ႔အထင္အျမင္အတုိင္းေပါ့။ )
လူတခ်ဳိ႕က လူမ်ားနား၀င္မခ်ိဳေအာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း၊ တခ်ဳိ႕ၾကေတာ့လဲ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ေျပာၾကဆုိၾကလိမ့္မယ္။ (လုိရင္တမ်ိဳး၊မလုိရင္တမ်ိဳး)
လူတခ်ဳိ႕က အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ေျပာၾကသလုိ၊ တခ်ဳိ႕က က်ိဳးေၾကာင္းမဲ့ ေျပာၾကလိမ့္မယ္။
လူတခ်ဳိ႕က ေမတၱာစိတ္နဲ႔ေျပာေပမယ့္ ၊ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ မလုိမုန္းတီးတဲ့စိတ္ေတြ ၊ ေအာင္ျမင္ေနတာကုိ မုဒိတာ မပြားႏုိင္တဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ေျပာၾကလိမ့္မယ္..တဲ့။
ပတ္၀န္းက်င္ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြဟာ ဒီ ငါးမ်ိဳး ထဲက တစ္ခုခုနဲ႔ စကားေျပာလာတဲ့အခါ
ကုိယ့္ဖက္က သူတုိ႔ေကာင္းတာေျပာလုိ႔ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာလုိ႔လဲ စိတ္ကတမ်ိဳးမျဖစ္ပါနဲ႔။
ကုိယ့္ကုိ မလုိတမာ မုန္းတီးေျပာဆုိ(အတင္းတုတ္) ေနလုိ႔လည္း စိတ္ကုိ ဘာမွမျဖစ္ေစပါနဲ႔။
သူတုိ႔ဘာေျပာေျပာ ၊ကုိယ့္ဖက္က အဆင့္အတန္းမရွိတဲ့ စကားကုိလည္းမေျပာမိေစနဲ႔။
(သူတုိ႔အမွားကုိ ကုိယ့္အမွားမျဖစ္ေစနဲ႔) ေျပာခ်င္သလုိသာ ေျပာၾကပါေတာ့။
ကုိယ္ကေတာ့ ေမတၱာမပ်က္ေနႏုိင္ရမယ္။ အဲဒီေျပာတဲ့သူေတြကုိ ေမတၱာပုိ႔ေပးပါ။
ရန္လုိမႈ ၊ မုန္းတီးမႈ ၊ မေက်နပ္မႈ ၊ မနာလုိမႈကင္းတဲ့ ေမတၱာစိတ္ေတြကုိ သတၱ၀ါအားလုံးေပၚမွာ
ျဖစ္ေနေစရမယ္တဲ့။ ဒါကေတာ့ ဘုရားရွင္လမ္းညႊန္ျပတဲ့ တရားေတာ္ပါ၊
လူဆုိတာ ခံစားခ်က္ရယ္ ၊ တကုိယ္ေတာ္အေတြးရယ္ေပၚမွာ မူတည္ျပီး မွားတာ၊မွန္တာ မခဲြျခားႏုိင္ဘဲ ၊
လုိရင္ လုိသလုိ ၊မလုိရင္ မလုိသလုိ ေျပာတတ္ ၊ ဆုိတတ္ၾကပါတယ္။
ဒါကုိသိေတာ္မူတဲ့ ဘုရားရွင္က သူတုိ႔ဘာေတြေျပာေျပာ ဘယ္လုိေတြအထင္လဲြလဲြ ၊သင့္ဖက္က စျပီး
အေပၚယံဟန္ေရးျပ ၊ေျပာတာ နဲ႔ လုပ္တာ တျခားစီျဖစ္တတ္တဲ့ေလာက (တခ်ဳိ႕က အုံ႔ပုန္း၊တခ်ဳိ႕က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အတြင္းညစ္ပတ္ အျပင္ညစ္ပတ္ ျဖစ္ေနတဲ့ေလာကမွာ သင္တုိ႔ဖက္က စျပီး ေဒါသ အာဃာတမျဖစ္ပါေစနဲ႔ လုိ႔လည္း မိန္႔ေတာ္မူ လုိတာျဖစ္ပါတယ္။
ကုိယ့္ေပၚကုိ မေက်နပ္သူ ၊အထင္အျမင္လဲြသူ ၊ သေဘာထားကဲြလဲြသူေတြကုိ ဗဟုိျပဳျပီး
ေမတၱာစိတ္ေတြမ်ားမ်ား ပုိ႔လႊတ္ေပးႏုိင္ရင္ ကုိယ္ဟာ ေလာကမွာေနေပ်ာ္သူျဖစ္ေနမွာပါ။
ေကာင္းကင္ေပၚကုိ ေမာ့ျပီး တံေတြးေထြးသူဟာ သူ႔အေပၚကုိ ျပန္ျပီး တံေတြးေတြ ျပန္ယူရသလုိပါ၊
မေက်မနပ္ျဖစ္ခ်ိန္မွာေရာ၊ မေက်နပ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေစာင္းကာ ေျမာင္းကာ ျပဳမူေျပာဆုိခ်ိန္မွာေရာ၊
အကုသုိလ္ေတြ တပုံတပင္ျဖစ္ရသလုိ သူကုိယ္တုိင္လဲ စိတ္ဆင္းရဲ ၊ ကုိယ္ဆင္းရဲျဖစ္ရမွာ ေသခ်ာလွပါတယ္။ သူတုိ႔ေပးတဲ့ ေဒါသ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကုိ
ကုိယ္က မခံယူရင္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ခံယူမိလုိ႔သာ ကုိယ့္စိတ္က မေက်မနပ္ျပန္ျဖစ္မိတာပါ၊
ဘုရားရွင္ကုိေတာင္မွ တိတၳိေတြက “ဘုရားရွင္က တရားေဟာတဲ့အခါ မ်က္ႏွာလုိက္ျပီးေဟာတယ္၊
သူ႔တပည့္ေတြကုိေတာ့ အမ်ားၾကီးေဟာျပီး သူတုိ႔ကုိေတာ့ နည္းနည္းပဲ ေဟာတယ္”လုိ႔
ေျပာဆုိစြပ္စဲြခံရဖူးပါတယ္။ အလွမာန္ရစ္ေနတဲ့ မာဂ႑ိဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကုိ..
“နင္လုိ မစင္ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ အပုပ္ေကာင္ကုိ ေျခဖ်ားနဲ႔ေတာင္ မထိခ်င္ဘူး” လုိ႔ေျပာခံလုိက္ရေတာ့
ဘုရားရွင္အေပၚမွာျငိဳးမာန္ဖဲြ႔ရက္စက္ တုန္႔ျပန္ခဲ့ဖူးတယ္။ တကယ္ေတာ့ …စိတ္အရည္အေသြးျပည့္၀သူ၊
စိတ္သေဘာထားၾကီးျမတ္သူ ဆုိတာ ေကာင္းတာျဖစ္ေစ၊ဆုိးတာျဖစ္ေစ မတုန္မလႈပ္ရွိႏုိင္ရမွာပါ။
ဘယ္လုိပဲၾကံဳၾကံဳ၊ဘာေတြပဲေျပာေျပာ၊ ေျပာသူအေပၚမွာ ေမတၱာမပ်က္ေအာင္ ေနႏုိင္ျပီဆုိရင္
ဘ၀ဟာေနေပ်ာ္စရာ ေက်နပ္စရာေတြျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ တဆင့္တက္ျပီး သာသနာနဲ႔ၾကံဳတုန္း
အေကာင္းဆုံးေတြမ်ားမ်ားယူျပီး၊ လက္က်န္အခ်ိန္ေတြမွာ သမုိင္းေကာင္းေလးေတြ
ခ်န္ထားရစ္ႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနရအုံးမွာပါ။
အရွင္တိကၡဥာဏာလကၤာရ - ေယာႏြယ္